Türkiye’de Yarışçılık Gelişir mi ?
Bugün ki yazımın çoğunluğunu Türkiye’de yarışçılığın
durumuna farklı bakış açışıyla başlamak istiyorum. Aşağıdaki koşu ile ilgili yorumlarda bulunucam.
Koşudaki tüm atlarda gördüğünüz üzere takı var. Yani babadan
oğla geçen yarışçılık ile bilende bilmeyen de atlarına takı kullanıyor. Şimdi
aşağıda Dubai World Koşularında koşan atlar var.
Gördüğünüz üzere Dünyanın en iyi atlarında Takı kullanmamışlar.
Ama ne hikmetse bizim babadan oğla geçen ve bilimsellikten uzak
yarışçılığımızda takıyı görsellik olarak kullanıyorlar. Hani apaçi dediğimiz
sonradan görme tipler var ya işte arabalarına etiket, spoiler, marşpiyel tarzı
eklentilerle görsellik katmaya çalışıyorlar. İşte bu Apaçi olarak tabir
edeceğimiz kişilerle aynı kafadaki at sahibi ve antrenörler atlarını birer
canlı değil de birer araç olarak gördükleri için yukarıdaki rezilliklere
sebebiyet veriyorlar. Gerçekten atın ihtiyacı olup da bu takıları kullananları
bu olaydan muaf tutuyorum. Ancak zaten
derece olarak Dünya yarışçılığında çok gerilerdeyiz. Arada bir 4-5 yarış üst
üste koşu kazananı şampiyon olarak adlandırıyoruz ama Yurt dışından orta karar
bir at geldiğinde yarışçılığımızın durumu hemen ortaya çıkıyor. Hala bazıları
ülkemizde atların kalitesizliğinden dem vuruyorlar. Problem Atlarda değil
problem Jokey, antrenör ve at sahiplerinde.
Yani İngiltere’den jokey, at sahibi ve antrenör ithalatı yapmış olsak şu
anda Yarışçılığımız 50 yıl ilerde olurdu.
İzmir’de Tütün Tınaz diye bir at var. Bu at artık starttan
düzgün çıkmama alışkanlığı edinmiş. Tesadüf eseri düzgün çıkarsa kazanıyor
çıkmaz ise bu ata güvenen herkesi yatırıyor.
Daha önceden bu tarz start problemi olan atlarda Müşterek Bahis Harici
koşturulma yöntemi vardı ama baktılar bu yarış severin işine yarıyor hemen bu
kuralı iptal ettiler. Şimdi starttan ya
düzgün çıkarsa diye millet bu atı mecburen kuponuna yazıyor. Yani her şartta
yarış severin dezavantajına olan bir durum söz konusu. Bir de yarışlara
bakıyoruz. Mesela 15 atın koşacağı bir koşu saat 16.00 da başlayacak. Koşuda
atların startta girmesi ve yarışın başlaması en iyi ihtimalle tam tamına 5-6
dakikayı buluyor ve 16:00 da başlaması gereken koşu 16:06 da başlıyor. Startta
ilk giren at bu sefer startın içinde 4-5 dakika bekleyip diğer isimleri
bekliyor. Yabancı yarışlara bakıyoruz. Atlar starta koşu saatinden önce
hazırlanıp giriyor ve çok olağan dışı bir şey olmadığında koşu maksimum 1
dakika sonra başlıyor.
Adana Hipodromunda geçenlerde Baba Altar’ın ahırına gizlice
dopingli ot atılmış. Şimdi siz İrlanda ve İngiltere’de böyle bir olayı hiç
duydunuz mu. Ben söyliyeyim duyamazsınız. Çünkü böyle bir yarışçılık ve art
niyet Dünyanın hiçbir yerinde cezasız kalmaz. Ama bizde faili bile
bulunmamıştır.
Akın Sözen Özbaylım ile kazandığı koşudan sonra tartı
mahallinde fazla kilodan dolayı koşuyu kazanmasına rağmen sonunculuğa atıldı. O
gün kuponlarda Özbaylım’ı sürdirek bir isimdi ve bu ismi kuponunda banko
bulunduranların hepsi büyük bir
ikramiyeden oldu. Sonuçta jokeyin hatasını kim çekti yine yarış sever.
Gökhan Yılmaz Adana’da Demironur üzerinde kolay bir yarış
kazanmak üzerineydi. Son 50 metrede atının kantarmasını çekti ve atını en dış
kulvardan gelen Uçanok’a bilerek geçitli. Sonra sözde Komiserler Kurulu bu
aprantiye ceza vericez dedi. Şu an da bu apranti yine at biniyor. Dünya da bu
şekilde yapana değil at bindirmek hipodromlara bile sokmazlar. Ama bizde çoğu kişi bu aprantinin yaptığını
unutmuştur bile.
Yani TJK, Komiserler Kurulu ve yarışlarla alakalı tüm
grupların tek bir amacı var o da yarış severleri nasıl keriz yerine koyarız ve
nasıl cebindeki son kuruşa kadar alırız olayıdır. Kısaca Deveye sormuşlar neren
eğri demiş o da nerem doğru ki. Kısaca bizim Yarışçılığımız da deve gibi.
Nerden tutsak elimizde kalır. O yüzden Yarışçılığımız için çenemizi yormaya
bile gerek yok.
